حالا که فهمیدی چقدر دوستت دارم عذابم میدهی حالا که فهمیدی تک تک ثانیه های زندگی ام به یادت هستم حتی یک لحظه نیز از یادت غافل نیستم دیگر مرا یاد نمیکنی! این رسمش نیست که مرا عاشق خودت کردی و خودت را بی خیال همه چیز یک لحظه نیز مرا یاد کن ، ببین که اینجا چقدر بیقرارم تمام زندگی ام پر شده از احساسات احساساتی که مثل آتش میسوزاند دل عاشقم را
وقتی که میبینم هستی اما نیستی تنهایی عذاب میدهد این دل عاشقم را نمیخواهم حالا که عاشقم احساس تنهایی کنم نمیخواهم حالا که به تو دل بستم احساس بی کسی کنم نمیخواهم دوباره تنها باشم و در خیال پوچم عاشق باشم میخواهم با تمام وجود احساست کنم ، لمست کنم ، میخواهم باور کنم که بعد از مدتها از دام تنهایی رها شده ام عزیزم دور نشو از این دل عاشقم ، نمیخواهم با یک دل عاشق تنها زندگی کنم
آهای بی وفا حالا که فهمیدی چقدر دوستت دارم ، دیگر یادی از ما نمیکنی مثل آن روزهای اول آشنایی نام مرا صدا نمیکنی برای شنیدن صدایم لحظه شماری نمیکنی برای شنیدن دوستت دارم از سوی قلبم بی قراری نمیکنی حالا که من لحظه به لحظه میگویم دوستت دارم ، با التماس ، با گریه ،میگویم عاشقت هستم ، پس چرا مثل قبل یادی از من نمیکنی… من اسیرم در دام قلب بی وفایت ، من عاشقم ، عاشق آن دل بی خیالت، با قلبم بازی نکن…